Амо Сагиян

Амо Сагиян/ ՀԱՄՈ ՍԱՀՅԱՆ / Hamo Sahyan

ՀԱՄՈ ՍԱՀՅԱՆ
Ծնվել է Սյունիքի մարզի Սիսիանի տարածաշրջանի Լոր գյուղում։ 1927-ին փոխադրվել է Բաքու, որտեղ ստացել է միջնակարգ կրթությունը։ 1935-ին ընդունվել և 1939-ին ավարտել է Բաքվի մանկավարժական ինստիտուտը։ 1939-41-ին՝ աշխատել է Բաքվի «Խորհրդային գրող» ամսագրում որպես գրական աշխատող։ 1941-45-ի Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ ծառայել է ռազմա-ծովային նավատորմում։ 1945-51-ին աշխատել է Բաքվի «Կոմունիստ» (հայերեն) թերթի խմբագրությունում որպես գրական աշխատող, 1951-54-ին՝ Երևանի «Ավանգարդ» թերթում որպես բաժնի վարիչ, 1954-55-ին՝ «Ոզնի» ամսագրում որպես բաժնի վարիչ։ 1965-67-ին եղել է «Գրական թերթի» գլխավոր խմբագիրը։

Սահյանին հռչակ են բերել «Որոտանի եզերքին» (1946), «Բարձունքի վրա» (1955), «Նաիրյան դալար բարդի» (1958), «Սեզամ, բացվիր» (1972, ՀԽՍՀ պետական մրցանակ), «Իրիկնահաց» (1977), «Կանաչ-կարմիր աշուն» (1980), «Դաղձի ծաղիկ» (1986) ժողովածուները։
Գրել է նաև հայրեններ։ Կատարել է թարգմանություններ։
Մահացել է 1993 թ.-ին, Երևանում։

Сагиян Амо

Сагиян Амо (псевдоним; настоящие имя и фамилия Амаяк Саакович Григорьян) [р. 1(14).4.1915, с. Лор, ныне Сисианского района Армянской ССР], армянский советский поэт. В 1940 окончил Бакинский педагогический институт. Участник Великой Отечественной войны 1941‒45. Печатается с начала 30-х гг. Автор сборников стихов «На берегу Воротана» (1946), «На высотах» (1955, рус. пер. 1956), «Армения в песнях» (1962), «Перед закатом солнца» (1963), «Песнь скал» (1968), «Годы мои» (1970, рус. пер. 1971), «Зови, журавль!» (1973) и др. Лирическая поэзия С., в которой постоянно звучит тема связи человека с родной землёй, обращена в основном к современности. Мир природы в его стихах подвижен, многообразен, подчас полон драматизма. Образная система связана с классическими и устно-поэтическими традициями. Переводит стихи С. А. Есенина, Ф. Гарсиа Лорки и др. Награжден орденом Трудового Красного Знамени.